برای خرمای مامان

سلام خرما کوچولوی مامان

حتما از مامان دلخوری که خیلی کم به وبلاگ سر می زنه .

مامانه و مشغله های خاص خودش . مامانه و نگرانی های بی پایانش.

شاید تا حرکاتت رو تجربه نکنم همچنان نگران باشم . شاید تا تو بغلم نباشی نگران باشم . نمی دونم شاید مثل مامان پروین هر روز زندگی اتو و زنگیمو نگران باشم .

کوچولوی مامان صبر سخته و کسل کننده . حتی دایی حسین هم حوصله اش سر رفته و مدام می پرسه چرا هنوز دو ماهشه؟ کی بزرگ میشه؟  بهش بگو زود بزرگ شه .

و من فقط می خوام سالم باشی . برای بابایی هم فرق نداره تو دختری یا پسر . بیش تر افراد می گن تو گل پسری و من باز آرزومه فقط سالم باشی و این روزا بگذره و من لمس کردنتو بغل کردنتو و حتی صدای گریه ها و خنده هاتو تجربه کنم .